Acta Scientiarum Polonorum

Normy europejskie (Eurokody) zakładają, że wdrażane są odpowiednie działania na każdym etapie procesu
inwestycyjnego – od badań wstępnych, poprzez fazę projektu, wykonawstwa, aż po użytkowanie i obsługę
obiektu. Głównym celem tych działań jest ograniczanie możliwych zagrożeń, w tym związanych ze
zmiennością warunków w podłożu (georyzyko). Pierwszym krokiem jest poprawne rozpoznanie warunków
geotechnicznych podłoża budowlanego. Artykuł ma na celu przypomnienie o losowej zmienności ośrodka
gruntowego, wymagań związanych z poprawnym rozpoznaniem i badaniem podłoża według PN-EN 1997-2
jako elementy wyjściowe do projektowania geotechnicznego oraz o konsekwencjach wynikających z błędów
w opisie analizowanego modelu budowy geologicznej. Szczególnie obiekty budownictwa podziemnego (tunele,
obiekty realizowane w głębokich wykopach) są narażone na wszelkie georyzyka i wymagają większej
uwagi oraz świadomości potrzeby ich identyfikacji. Na przykładzie realizacji głębokich wykopów w zróżnicowanych
warunkach gruntowo-wodnych w artykule zostaną przedstawione aspekty związane z rolą dokładności
rozpoznania geotechnicznego oraz tworzeniem wiarygodnego i użytecznego modelu podłoża, jako
elementy pozwalające na identyfikację i minimalizację georyzyka, a także odpowiednie nim zarządzanie.