Acta Scientiarum Polonorum

Celem artykułu jest zaprezentowanie alternatywy dla przyszłego rozwoju terenów rolniczych na przedmieściach
wielkich miast takich jak Warszawa. Zmiany funkcjonalno-przestrzenne terenów ościennych stolicy
Polski doskonale obrazują to, co dzieje się także w innych metropoliach. Niestety presji inwestycyjnej ulega
nie tylko samo miasto główne, ale także sąsiadujące z nim gminy. Proces ten pochłania coraz większe tereny
i sprzyja ich nieracjonalnemu zagospodarowaniu przestrzennemu i funkcjonalnemu, co ma swoje negatywne
skutki środowiskowe. W obliczu zagrożeń wynikających ze zmian klimatycznych zamiast szukać rozwiązań
skomplikowanych logistycznie i technologicznie, można sięgnąć po jeszcze dostępne zasoby znajdujące się
wokół dużych miast. Niewątpliwie takimi terenami, oprócz obszarów krajobrazu naturalnego, mogą być
tereny rolnicze. Zamiast zmieniać ich przeznaczenie można wykorzystać ich potencjał w tworzeniu systemu
ekorezyliencyjnych przedmieść stanowiących jednocześnie ekologiczne zaplecze miasta głównego. Celem
artykułu jest zwrócenie uwagi na stan, zasoby i możliwości adaptacyjne terenów rolniczych w strefie suburbiów
Warszawy, która podobnie jak inne duże miasta Polski potrzebuje nowych ekologicznych rozwiązań.
Do badania wykorzystano dane GUS oraz wnioski wynikające z przeglądu literatury dotyczącej studiowanego
zagadnienia, a także analizę dokumentów planistycznych.