Acta Scientiarum Polonorum

Budynki mieszkalne są bardzo istotnym, jeżeli nie najistotniejszym, elementem środowiska życia człowieka.
Są one również jedną z podstawowych form zabudowy miejskiej. Sposób jej projektowania implikuje
więc konsekwencje dla całego organizmu miejskiego, także te związane ze zrównoważonym rozwojem oraz
zmianami klimatycznych. Decydenci na szczeblach Unii Europejskiej, krajowym oraz lokalnym podejmują
wiele działań, wytyczając standardy kształtowania miast, które mają na uwadze wymagania zrównoważonego
rozwoju i działania odpowiedzialne klimatycznie. Praca koncentruje się na wybranych dokumentach
miejskich opracowanych w ciągu ostatnich kilku lat dla Warszawy, w których podkreślono znaczenie tych
zagadnień. Przeanalizowane dokumenty wyznaczają przepisy i standardy kształtowania miasta, w tym projektowania
budynków i osiedli mieszkaniowych. Ich zapisy analizowane są przez pryzmat kryteriów projektowania
zrównoważonego i proklimatycznego. Celem opracowania jest wyszczególnienie wytycznych
adresowanych do architektów, zgodnie z którymi nowa zrównoważona zabudowa mieszkaniowa powinna
być kształtowana. Praca podejmuje również próbę oceny tych wytycznych w odniesieniu do uwarunkowań
determinujących pracę projektanta.