Acta Scientiarum Polonorum

Filtry z geowłóknin są powszechnie stosowane w konstrukcjach inżynierskich. Podstawowymi wymaganiami prawidłowego działania systemów drenażowych z wykorzystaniem geowłóknin są zdolność zatrzymywania cząstek, odpowiednia przepuszczalność oraz odporność na kolmatację. Najczęściej do oceny zachowania się układu grunt–geowłóknina wykorzystuje się badanie wskaźnika gradientów. Ponadto istotne jest wyznaczanie liczby przewężeń geowłóknin, która zależy od średnicy włókien, grubości geowłókniny i jej porowatości. Liczba przewężeń powinna być stosowana do rozróżniania właściwości filtracyjnych geowłóknin o takim samym lub podobnym wymiarze porów. W artykule przedstawiono badania wskaźnika gradientów dla gruntu wewnętrznie niestabilnego i geowłóknin o różnej strukturze. Wyniki badań wykazały znaczący wpływ liczby przewężeń geowłóknin na ich właściwości filtracyjne. W pracy zaproponowano także modyfikację kryterium odporności na kolmatację.