Acta Scientiarum Polonorum

W artykule przeanalizowano trwałość rozwiązań hydroizolacyjnych tarasów, ze szczególnym uwzględnieniem zmian właściwości materiałów hydroizolacyjnych w efekcie działania czynników użytkowych. Określono wpływ wytrzymałości na rozciąganie tych materiałów na ich odporność na zmęczenie, wynikające z ruchów płyt podłoży powstających w efekcie działania zmiennej temperatury na powierzchni przekryć tarasowych. Przyjęty zakres badawczy ruchów poziomych płyt wynosił od 0 do 2 mm, w zmiennej temperaturze od –15°C do +70°C. Oceniono trwałość warstw hydroizolacyjnych wykonanych z pap, folii z PVC i wyrobów rolowych na bazie kauczuku, a także z wyrobów powłokowych. Największą odporność na odkształcenia termiczne płyt podłoża w obrębie przekrycia tarasowego wykazują wyroby rolowe o wysokim wydłużeniu względnym, takie jak: papy na osnowie poliestrowej, folie PVC i folie EPDM. Nie stwierdzono korelacji właściwości mechanicznych przy rozciąganiu w odniesieniu do wyrobów powłokowych. Najkorzystniejsze właściwości w zakresie odporności na zmęczenie w tej grupie wyrobów wykazują dwuskładnikowe wyroby polimerowo-cementowe wzmocnione wkładką wewnętrzną na całej powierzchni lub jedynie nad przerwami termicznymi płyt podłoża.