Acta Scientiarum Polonorum

abstrakt: Beton samozagęszczalny, coraz bardziej popularny w krajach zachodnich, USA oraz Japonii, jest uznawany za materiał przyszłościowy. Stosowany już dziś dość powszechnie w obiektach inżynierskich (elementy gęsto zbrojone, fundamenty i filary mostowe, płyty, zbiorniki, prefabrykacja), może znaleźć zastosowanie również w szeroko pojętej infrastrukturze wsi. Przemawia za tym wiele jego korzystnych cech zarówno na etapie mieszanki betonowej (wyeliminowanie zagęszczania wibracyjnego), jak i betonu stwardniałego (duża wytrzymałość). Coraz częściej mówi się również o korzyściach ekonomicznych. Wyeliminowanie etapu zagęszczania osiąga się poprzez odpowiedni dobór składników i zastosowanie wysokoefektywnego kompatybilnego z cementem super plastyfikatora oraz dodatków mineralnych, takich jak popiół lotny czy mikro krzemionka. Ważnym aspektem jest również dobór kruszywa, które jest składnikiem najbardziej zmiennym (w zależności od miejsca, z którego je uzyskano). Opracowanie odpowiednich procedur doboru stosu okruchowego okazuje się kluczowe dla uzyskania betonu posiadającego, oprócz dobrych cech technologicznych i jakościowych, również walory ekonomiczne. W wyniku badań laboratoryjnych otrzymano kilka gotowych receptur mieszanek opracowanych dla różnych kompozycji kruszywa.